جراحی زیبایی بینی(رینوپلاستی)

جراحی زیبایی بینی به دو روش بسته (closed)و باز(open) قابل انجام است.
در دهه‌های گذشته روش بسته متداول‌تر بود.
با معرفی  و قابلیت اجرای تکنیک‌های نوین توسط جراحی باز امروزه گرایش به انجام جراحی باز بیشتر شده است.

روش بسته

کلیه برش‌ها در داخل بینی داده می‌شود، سپس پوست به صورت محدود از اسکلت غضروفی‌-استخوانی زیر خود جدا می‌شود. پوست آزاد شده توسط وسایل مخصوص بالا نگه داشته می‌شود تا جراح اجازه کار پیدا کند. در نتیجه دید دو چشمی جراح در این روش محدود است.اگرغضروف‌های سر بینی نیاز به اصلاح داشته باشند، این غضروف‌ها را می‌توان از طریق برش‌های داخلی که بالا و پایین آن‌ها داده می‌شود بعد از آزاد کردن از پوست بیرون کشید. البته در این شرایط امکان اعمال تغییر روی غضروف‌ها هنگامی مشخص می‌شود که آنها در جای اصلی خود قرار ندارند.

این مسئله در دفرمیتی‌های شدید بر ارزیابی جراح از نتیجه نهایی تاثیر منفی خواهد داشت.
استفاده از آندوسکوپ در اصلاح انحراف تیغه بینی خایز اهمیت است.
در رینوپلاستی نیز می‌توان برای دید بهتر از آندوسکوپ استفاده کرد ولی نقش مثبتی درکمک به اجرای تکنیک‌های پیشرفته ندارد.

روش باز

برشی که در لبه داخلی سوراخ‌های بینی داده می‌شود توسط برش خارجی در ناحیه پوست باریک بین دو سوراخ بینی‌(کلوملا)‌به هم متصل می‌شود.این برش شکل‌های مختلفی دارد.پوست از اسکلت زیرین خود جدا شده کاملا بالا زده می‌شود(مثل بالا زدن کاپوت اتوموبیل).به این ترتیب جراح به آناتومی و اشکالات موجود اشراف کامل خواهد داشت.امکان اصلاحات به خصوص در ناحیه سر بینی مانند اصلاح غیر قرینگی‌ها، جاگذاری و ثابت کردن پیوندهای غضروفی و سایر تکنیک‌های رینوپلاستی مدرن فراهم خواهد شد.با توجه به اینکه وسعت آزادسازی پوست در این روش بیشتر است، بر طرف شدن تورم بینی به خصوص سر بینی در این روش کمی طولانی تر از روش بسته است ولی نهایتا این تورم در همه بیماران از بین خواهد رفت.

وجود برش پوست در روش باز نیز جزء معایب این روش مطرح است.
اگر برش درمکان و باشکل مناسب داده شود و به‌صورت دقیق ترمیم شود،در اکثر موارد رد محسوسی به‌جا نمی‌گذارد.
استفاده از کرم‌هایی که به ترمیم کمک می کنند نیز در بهبود نتیجه مفید خواهد بود.

کدام روش مناسب است؟

جراحان اغلب با هر دو روش آشنایی دارند ولی ممکن است از یک روش بیشتر استفاده کنند.
 اگر اشکالات بینی خفیف و محدود به برجستگی(قوز)استخوانی/غضروفی است و سر بینی نیاز به اقدام محدود دارد روش بسته ارجح است.

ولی در جراحی‌های ترمیمی(عمل بار دوم)، دفرمیتی‌های ناشی از ضربه، اشکالات و غیر فرینگی‌های سر بینی، اشکالات مادرزادی بینی(بینی/لب شکری) روش باز اولویت دارد.در جراحی بینی‌های گوشتی از آنجایی‌که جهت فرم گرفتن غضروف‌های ضعیف موجود غالبا نیاز به تقویت و بازسازی وجود دارد روش باز شاید مناسب‌تر باشد.

نکته آخر این‌که ، نتیجه نهایی بیشتر از اینکه مرتبط با استفاده از روش باز یا بسته باشد به مهارت و تجربه جراح شما در استفاده از تکنیک‌های مناسب جهت بهبود عملکرد و ظاهر بینی شما بستگی دارد.